İstanbul’da üniversitede okuyan genç kız Ankara’daki babasına telefon etmiş

Baba, meraba.. Ben Lale...."

Ooooo. Güzel kızım benim. Nasılsın iyi misin bakalım?..."

Hiç sorma babacığım. Hiç keyfim yok valla..."

Hayırdır? Bi sorun mu var?...

Kız ağlamaya başlar; babası ise üzüntü ve meraktan kafayı yemektedir:

"N’ooldu kızım? Anlatsana..."

"Murat evi terk etti. Boşanmak istiyormuş..."

"Ne evi lan? Ne boşanması? Sen ne zaman evlendin de boşanıyorsun?..."

"Hani senin hiç hoşlanmadığın esrarkeş çocuk vardı ya. Ben onunla evlendim."

"İyi halt ettin, zilli. Neyse, artık yapacak bi şey yok. Versin mahkemeye, hemen boşanın..."

"Boşanalım ama benden 10 milyar istiyor. eğer vermezsem, iyi zamanlarımızda çektiği çıplak fotoğraflarımı İnternetten herkese yollayacakmış...."

"Püüh. Rezil... Çıplak fotoğraf çektirdin, öyle mi?"

"Ama babacığım. O benim kocamdı. Ne biliyim böyle bir puştluk yapacağını."

"Peki. Olan olmuş artık. Yarın havale ederim parayı... Öğleden sonra bankaya gidip çekersin; sonra da alıp yakarsın o kahrolası fotoğrafları..."

"Sağ ol babacım. Eeee Şey.... Bir de kürtaj için 2 milyara ihtiyacım var..."

Adam artık iyice fenalaşır. Boğuk bir sesle konuşur:

"Kürtaj mı? Bir de hamile mi kaldın o çocuktan sen?..."

"Aslında ondan değil... Zenci bir çocuk vardı...Zaten o yüzden ayrılıyoruz ya...."

Adam bayılmak üzeredir. Nabzı yükselir, tansiyonu düşer, artık inleyerek konuşmaktadır:

" Biz seni oraya okumaya yollamıştık. Sen ne haltlar çevirmişsin. Allah’ım. Nedir bu başımıza gelenler... Okulu bitirir bitirmez Ankara’ya dönüyorsun, yoksa kırarım bacaklarını..."

"İstersen hemen dönebilirim babacığım. Ben geçen yıl okuldan atıldım çünkü..."

Adam masanın üzerindeki soğuk su dolu sürahiyi başından aşağıya devirir ve ancak bu şekilde konuşmasını sürdürebilir:

"Okuldan mı atıldın? Hani birlikte avukatlık yapacaktık, zilli?... Eh ulan? Sen hele bi gel buraya. Ben sana yapacağımı bilirim. Evden dışarıya adim attırmayacağım sana ilk isteyenle de evlendireceğim...."

"O iş zor be baba... Biliyorsun, moda oldu, artık evlenmeden önce eşler birbirlerinden sağlık raporu istiyorlar... Bazı cinsel hastalıklarım var, pek iyi bir rapor sunacağımı zannetmiyorum ben..."

"Allah’ım, çıldıracağım... Bir de cinsel hastalıklar haaa..... Kesin o zencidendir..."

"Çok pis arkadaşları vardı. Bilmem artık hangisinden kapmışımdır..."

Güm diye bir ses duyulur. Adam kısa bir süre için kendinden geçmiştir; ancak hemen kendisini toparlayıp tekrar telefonu alır.

"Hemen bu akşam dayını yolluyorum oraya. Seni alıp gelecek. Adresini ver bakiyim..."

"Mahmutpaşa Karakolu’ndayım... Gelirken kefalet için de biraz para getirsin yanında..."

"Karakol mu?... Bir de karakola mı düştün layyynnn? Ne yaptın? ...."

"Dün kafam çok bozuktu, çok içmişim. Araba kiralayıp dolaşmaya çıktım. O kafayla Arnavutköy’de kokoreççi dükkanına girdim. Ama neyse ki kimse ölmedi. Dükkan sahibiyle kiralık araba firmasına biraz para vermek gerekir sanırım..."

Adam artık iyice fenalaşmıştır. Hatta fenalaşmak ne kelime; adeta kahrolmuştur. Telefonda kısa bir sessizlik olur. Kız tekrar konuşmaya baslar:

"Babacığım. Sakin üzülme. Bütün bunlar bir şakaydı. Ben sadece sınıfta kaldığımı söylemek için aramıştım..."

Bunun üzerine adam sevinçle ve mutlulukla haykırır:

"Canın sağ olsun be güzelim, boşveeerrr. Okul da neymiş? Hiç mühim değil, tatlı canin sağ olsun senin...."